donderdag 22 april 2010

Feijoa

De feijoa of ananasguave is de vrucht van een groenblijvende struik of tot 7 meter hoge boom met een lichtgrijze schors en jonge twijgen die wit behaard zijn. De tegenoverstaande bladeren zijn kortgesteeld, glad en glanzend aan de bovenzijde, ovaal, gaafrandig, leerachtig en 3 tot 6 centimeter bij 2 tot 3 centimeter groot. De onderzijde van het blad is zilverig behaard.

De vruchten zijn ei- of peervormig, bleekgroen of geelgroen en 4 tot 8 bij 3 tot 7 centimeter groot. Aan de basis van de vruchten blijft de bloemkelk behouden. Het vruchtvlees is wit met een doorschijnend midden, korrelig en sappig. Het smaakt zoetzurig en ruikt naar ananas. De vrucht bevat 20 tot 40 en soms zelfs meer dan 100 kleine, langwerpige zaden.
 
Teelt
De feijoa heeft behoefte aan een subtropisch klimaat met een lage luchtvochtigheid. De struik past zich aan een breed scala van bodemtypen aan, maar geeft toch de voorkeur aan een organische bodem op zanderig terrein. De feijoa verdraagt gedeeltelijke schaduw.

Ontkiemen gebeurt binnen 3 weken. De bloeitijd verschilt per gebied. In Uruguay is dat in november, eind april in het noorden van Florida (VS), in mei in Californië (VS), begin juni in San Francisco (VS) en in juli in Engeland. De oogst van de vruchten vindt in Californië 4½ tot 6 maanden nadat de bloemen zijn verschenen, terwijl dat in San Francisco 5½ tot 7 maanden is. In Nieuw-Zeeland komen de vruchten van begin februari tot mei.

Consumptie
De vruchten kunnen als handfruit worden gegeten. Ze kunnen ook in fruitsalades, zoetwaren, koeken en taarten verwerkt worden. Bovendien kan van de feijoa marmelade, vruchtenwijn of chutney worden gemaakt.
 
Bewaren/bewerken
Als de feijoa koel wordt opgeslagen is de vrucht minstens een maand houdbaar.
 
Voedingsstoffen
Voedingswaarde feijoa per 100 gram:
Kalium: 166 mg
Natrium: 5 mg
Calcium: 4 mg
Magnesium: 8 mg
Fosfor: 10 mg
IJzer: 0.05 mg
Ascorbinezuur (vitamine C): 28 - 35 mg

Geen opmerkingen:

Een reactie posten